ANE NIRE LAGUNA

Egun eguzkitxu batean Izaro izeneko neska gazte eta eder bat bizi zen. Izaro Gasteizen bizi zen eta hor lagun asko zituen horietako bat Nahia zen eta bere lagun onena zen
Nahiaz aparte bazituen beste lagun asko Oier,Xabi,Josu…
Izaro unibertsitatera zihoan bere lagun guztiekin. Izarok Josu zuen gustuko eta Nahiari beti berataz hitzegiten zion.
Izaro beti taberna batetara joaten zen eta bapatean Josu ikusi zuen.
Hurrengo egunean,nahi gabe, kalean topatu egin ziren eta Izarok Josuri galdetu zion ea goizean tabernan egon al zen.
Berak baietz esan zuen, hori bere lagunen taberna zela eta goizero tabernara joaten zela.
Izarori esan zioten Josuk ahizpa zeukala.
Hurrengo egunean Josuri galdetu egin zion eta berak baietz esan zion eta nahi bazuen aurkeztu egingo ziola.
Hurrengo egunean Josuk aurkeztu egin zituen bere ahizpa eta Izaro.
Izarok Josuri esan zion oso jayorra iruditzen zitzaiola eta Izarok Nahiari esan zion Josuren ahizpa ezagutu zuela eta noski, Izaro ljeloskor zegoen. Baina Izarok ez zekin ezer eta Nahiari galdetu zion ea zer gertatzen zitzaion.
Baina berak ez zuen ezer esaten. Azkenean Izaro konturatu egin zen Nahia lleloskor zegoela eta Izarok Nahiari galdetu zion ea zergatik ez zion lehenago esan.
Bera esan zion uste zuela berarekin hasarretuko zela eta Izarok esan zion ea zergatik haserretuko zen berarekin txorakeri horrengatik.
Josuren ahizpari dena kontatu zioten eta noski bere ahizpak Josuri kontatu zion baina Josu neskengana joan zen eta galdetu zien ea egia zen bere ahizpari esan ziotena.
Beraiek baietz esan zuten eta Josuk bere iritzia kontatu zien eta iritzia zen berari ere Izaro gustatzen zitzaiola baina Nahia ez zitzaiola gustatzen baina oso atsegina zela.
Nahiak ez zuen ezer esan baina hurrengo egunean Izaroren etxera joan zen eta esan zion pena ematen ziola eta Izarok morrodo handia zuela.
Tabernara joan ziren eta hor Josuk mutil polit eta moderno bat aurkeztu zien.
Izarok Nahiari esan zion ea horrekin nahikoa zuen eta berak esan zuen oso polita zela.
Izarori eskerrak eman ondoren Josuk Izarori esan zion ea al zuten gelditu asteartean tren geltokian.
Izarok baietz esan zuen eta asteartean tren geltokian ikusi ziren,Josuk esan zion ea nahi zuen berarekin atera,bera baietz esan zuen eta gustu askorekin.
Baina konturatu zen ordua zela eta bere amarekin geldituta zegoela. Etxera iritsi eta esan zioten berri txar bat zutela eta Izarok esan zuen ez zela hainbesterako izango baina entzun ondoren negarrez hasi zen eta noski korrika batean Nahiari kontatzera joan zen.
Nahiak galdetu zion zer gertatzen zitzaion eta Izarok esan zion bere amak esan ziola Balentziara joan behar zirela bizitzera bere aitak,han,lana aurkitu zuelako eta kurtso bukaeran joango zirela.
Josuri kontatzerakoan, honek esan zion beti idatziko ziola eta Izarok baietz esan zuen eta noski bisita egingo ziela eta horrela egin zuen.
Balentziara joaterakoan idazten pasatzen zuten eguna eta bisita asko egiten aritu ziren.
Baina Izarok lagun bat aurkitu zuen eta hori Ane zen eta denboraldi batean Nahiari eta Josuri idazteari utzi zuen.
Baina azkenean konturatu zen Gasteizeko lagunetaz ahazten ari zela.
Eta halako batean Nahia eta Josu agertu ziren eta bere Balentziako etxera joan ziren eta gauean Nahia eta Josu etxera itzuli ziren.
Izarok esan zien ez zela inoiz ahaztuko beraietaz eta horrela Izaro, Nahia eta Josu oso pozik bizi izan ziren.

NAIARA PUERTO